تشریح ادبیات بومی ( اقلیمی ) و ویژگی های آن
ادبیات بومی (اقلیمی) ، هم دارای معنایی وسیع و هم دارای معنایی محدود است . کلمهی بومی Native در زبان انگلیسی با کلمهی ملت و مردم Native هم ریشه است و به معانی زیر است: در حال خالص ، دست خورده ، طبیعی ، اصیل ، قومی که در محلی واحد ساکن است . به اعتباری ادبیات ایران را در مثل میتوان ادبیات بومی (خاص اقلیمی ویژه) دانست و همینطور است ادبیات چین یا هند یا اسپانیا اما ادبیات اقلیمی (بومی) در معنای خاص ، ادبیاتی است که در منطقهای خاص بوجود آمده و دارای شرایط زیر است :
الف-وحدت اوضاع جغرافیایی از قبیل کوهها ، رودها ، درختان ، آب و هوا ، میزان بارندگی فاصله کم یا زیاد بخشها . در ایران ، مازندران ، گیلان ، گرگان و مناطق ساحلی دریای خزر از این لحاظ وحدت دارد . میزان بارندگی در آن زیاد است ، جنگلهای فراوان دارد ، آبادیها بهم نزدیک است ولی در مناطق جنوبی و نزدیک به کویر هوا گرم یا بارندگی کم ، جمعیت اندک و فاصله روستاها و شهرها زیاد است .
دنباله در ادامه مطلب
سلام کاربر گرامی . برای استفاده از تمام مطالب در تارنما عضو شوید .در صورت ثبت نام با نام نامأنوس و مستهجن و ایمیل کذایی اکانت شما مسدود از فهرست اعضا حذف خواهید شد.با عضویت رایگان در این تارنما می توانید از تمامی خدمات فعلا به رایگان استفاده نمایید.
براي نمايش ادامه اين مطلب بايد عضو شويد !
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !
