تارنمای رسمی عبدالحمید خدایاری

دوباره هوای چشمان تورا دارم

نگاهت آن قدر به آسمان دلت شبیه است که

هر چقدر خسته و دل مرده وبی رمق باشم

باز شوق زندگی به رگهای بی جانم می دود

کاش هیچ وقت از حرف هایم خسته نشوی

می شود با تو به ارامش و خوشبختی رسید.

به تمام دیوارهای اتاقت حسادت می کنم

آنچنان سخت تو را در بر گرفته اند که

فرصت نمیکنی سری به تنهایی ام بزنی